Stage Fright (Alfred Hitchcock, 1950)

Hoy he visto 'Stage Fright'.

Recuerdo que cuando empecé a estudiar Audiovisuales a los 18 años recién cumplidos me encontré en mi clase con un chico que se llamaba Manuel. Yo le enseñé a mi director favorito, Godard, y él me enseñó al suyo, Alfred Hitchcock.

Cuando me lo confesó no había visto más que sus películas más conocidas ('Los Pájaros' me provocó pesadillas horribles durante toda mi infancia), y pensé "pero cómo, no es para tanto, son sólo crímenes, es sólo entretenimiento". Entonces me leí el famoso libro de Truffaut, El cine según Hitchcock, y de pronto lo entendí todo. Cómo podía estar tan ciega.

Desde entonces soy muy incondicional y he visto casi todo, y personalmente, la mejor película de toda la historia del cine sobre la faz de la tierra jamás existida y por existir es suya, 'Vertigo'.

Si pienso en Cine pienso en Hitchcock (pienso también en Billy Wilder y en Josef von Sternberg). Es el único director que fue capaz de reunir al público a la crítica, que supo darle magistralmente a cada uno una dosis de veneno envuelta en caviar.

Cómo sabe encuadrar de tal manera que no sobre ni falte un milímetro, la economía de planos, cómo habló de los temas más interesantes habidos y por haber, cómo sorteó a la censura.

En 'Stage Fright' encontramos una vez más todo esto.

Y cómo utiliza la luz.

Photobucket


Cómo utiliza a los actores, cómo les hace hablar, moverse.

Photobucket


Cómo utiliza los objetos, haciendo de un simple vestido manchado de sangre el centro de toda la acción.

Photobucket


Cómo se mete en tu cabeza, y opera desde el interior.

Comentarios

  1. Tamén dicías que a Marlon Vega lle gustaba moito, esa anécdota non a contas? Espero ver pronto algunha peli con James Stewart para poder contar cando ti me fixeches ver que James Stewart molaba pero logo resultou ser broma e xa non houbo volta atrás.

    ResponderEliminar
  2. Jajaja, es verdad, olvidé a Marlon Vega. Hitchcock fue muy importante para él, le hizo olvidar el cine porno y centrarse en otras cosas :D

    No era una broma, sólo que es un poco calzonazos, pero claro, ahora no puedo retractarme una vez más. Ya tengo bastante mosqueado a Xacobe con lo de Humphrey Bogart!!

    ResponderEliminar
  3. Que lle dixeras a Xacobe de Bogart? Que era un enano?

    Si que é un pouco calzonazos, pero bueno, é un pervert en Vertigo e iso debería facer que gañara puntos na túa escala.

    Onte vin unha peli con Castro de Paz sentado detrás miña!

    ResponderEliminar

Publicar un comentario

Entradas populares de este blog

Blog (Elena Trapé, 2010)

Neighbors (Nicholas Stoller, 2014) / Wish I Was Here (Zach Braff, 2014)

La fille du 14 juillet, Swim Little Fish Swim, Sous la jupe des filles, Ocho apellidos vascos, 3 bodas de más